Μια πτυχή του πολιτισμού της Κρήτης που παρέμεινε εξέχουσα κατά τη διάρκεια της ιστορίας είναι η σχέση της με το κρασί. Η αρχαία Κρήτη ήταν γνωστή για την εκλεπτυσμένη οινική της κουλτούρα, όπως μαρτυρούν οι περίφημες τοιχογραφίες του Μινωικού Παλατιού της Κνωσού, που απεικονίζουν τη συγκομιδή, το πάτημα και την αποθήκευση κρασιού. Το κρασί έπαιξε σημαντικό ρόλο στις μινωικές θρησκευτικές τελετές, στις κοινωνικές εκδηλώσεις και στην καθημερινή ζωή.

Η Κρήτη ήταν σημαντική εξαγωγική πηγή του Μαλβάζιου Οίνου, κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας, που διήρκεσε από τον 13ο έως τον 17ο αιώνα. Αυτό το περίφημο γλυκό κρασί, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη του νησιού, την συγκεκριμένη περίοδο.

Οι Βενετοί αναγνώρισαν την ποιότητα και τη μοναδική γεύση του και έγινε δημοφιλές ποτό στην ευρωπαϊκή αριστοκρατία. Έχαιρε τέτοιας εκτίμησης, που χρησιμοποιήθηκε ακόμη και ως διπλωματικό δώρο μεταξύ των ευρωπαϊκών δυνάμεων.

Η παραγωγή κρασιού του στην Κρήτη συνεχίστηκε σε όλη την Οθωμανική περίοδο και στη σύγχρονη εποχή. Το κρασί αποτελεί σημαντικό μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού. Η περιοχή του Ηρακλείου αποτελεί το επίκεντρο του κρητικού αμπελώνα και περιλαμβάνει πέντε από τις επτά Ονομασίες Προέλευσης (ΠΟΠ) του νησιού.